Kumanovo
Kumanovo znajduje się w północnej części Republiki Macedonii. Znajduje się na wschodnich zboczach Skopskiej Czarnej Góry, na Kumanowskim Polu. Ma bardzo dobrą pozycję geograficzną –węzła transportowego. Około 1660 roku osada liczyła około 600 domów i charakteryzowała się słabo rozwiniętą gospodarką. W XIX wieku udało jej się oddzielić od okolicznych osad i intensywnie się rozwija. W tym okresie Kumanowo jest wymieniane jako ważny rynek dla zwierząt gospodarskich i zboża. Powodem tego rozwoju miasta jest jego rola jako centrum administracyjnego i skrzyżowanie dróg dla połączenia drogowego , które już dawno istniało i tych nowszych, które powstały w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Wraz z budową kolei w jej bezpośrednim sąsiedztwie wzmacnia jej dominującą pozycję w stosunku do otaczających ją osad. Staje się atrakcyjnym miejscem imigracji okolicznej ludności i wykazuje bardziej wyraźny wzrost populacji. Na początku XX wieku w Kumanovo mieszka około 15 000 mieszkańców. W okresie powojennym nastąpił stały wzrost liczby ludności, z około 20 000 mieszkańców w 1948 roku osiągnęło 70 000 mieszkańców w 2002 r. Kumanowo kontynuuje rozwój gospodarczy.
Wygląd Kumanowa składa się z różnych obiektów kulturalnych, edukacyjnych, administracyjnych i innych, jako nośniki różnych obszarów kulturalnych życia miasta. Dziś jest miastem z rozwiniętymi działaniami z sektora średniego i wyższego. Przemysł ma wiodącą pozycję (obróbka metalu, tekstylna, obuwia - skórzanego, żywność, tytoń), rolnictwo i handel. Kumanovo ma trzy kontaktowe strefy grawitacyjne: w kierunku Kriwa Palanka, Kratowo i Sweti Nikole.
Nazwa osady pochodzi od wojowniczego plemienia Kumani, które w 1094 roku przeniknęło do tego regionu i pozostało przez jakiś czas na tym terytorium i szerzej. Przypuszcza się, że Kumanowo powstało w XII wieku, w pobliżu wsi Żegligowo w celu utrzymania przejścia między rzekami Wardar i południowej Morawy. W 1519 roku w tureckich dokumentach zostało wymienione jako wieś w składzie nagoriczkiego okręgu.
Memorialne Centrum ASNOM kulturowo - historyczne i sportowo – rekreacyjny centrum we wsi Pelince, poświęcony na Pierwsze zebranie ASNOM które odbyło się 2 sierpnia 1944 w monasterze Św. Prohor Pczinski.
Kompleks położony jest wzdłuż rzeki Pczinja w Pelince, gmina Staro Nagoriczane, i na dwa kilometry od zabytkowego monasteru Św. Prohor Pczinjski. Został otwarty 2 sierpnia 2004 roku z okazji 60 rocznicy pierwszego zebrania ASNOM. Kompleks ma powierzchnię 8,5 ha i obejmuje korty, restaurację, amfiteatr do występów i Muzeum ASNOM, do którego przeniesiono tablice pamiątkowe z Zebrania z zabytkowego monasteru. Na fasadzie muzeum jest monumentalna mozaika „Macedonia” z 140 metrów kwadratowych. W muzeum znajduje się kopia Pokoju z monasteru św. Prohor Pczinjski, w którym odbyło się Pierwsze zebranie ASNOM. Do niej jest umieszczony Pokuj Pamięci, w której są wystawione dokumenty z utworzenia państwa macedońskiego.
Kokino
Jeszcze przed tysiącami lat mieszkańcy tych obszarów obserwowali ciała niebieskie. Dowodem na to jest obserwatorium megalityczne Kokino, które pochodzi z 1800 roku p.n.e. n. jest. z wczesnej epoki brązu i znajduje się na szczycie góry znanej jako Tatikiew Kamen. Tutaj prehistoryczni mieszkańcy wykonywali starożytne rytuały i obrzędy, na tym miejscu śledzono cykle Słońca i Księżyca i mierzono czas.
Obserwatorium znajduje się na wzgórzu nowo - wulkanicznym, którego skały zostały utworzone przez utwardzenie lawy, która wyciekała z krateru wulkanicznego. Właśnie pęknięcia, które zostały stworzone z biegiem czasu były głównymi markerami służącymi do oznaczania miejsc wschodzącego słońca i księżyca w okresie równonocy i przesilenia, jak tez miejsca ich odchyleń.
Chociaż odkryta dopiero w 2001 roku, to pierwotne obserwatorium znalazło swoje godne miejsce na liście najbardziej starych obserwatoria świata przez NASA, która umieściła Kokino na wysokie 4 miejsce.
Uważa się, że starsi i przywódcy plemienia mieli uprzywilejowaną pozycję do obserwowania niebios. Wystarczy usiąść na jednym z tronów wykutych w skałach, na których siedzieli ci starsi i wodzowie i spotkać się z pierwszym promieniem słońca, które świeci na wschodzie, więc czujesz się związany z dawnymi bożkami w które wierzył naród.